Help, mijn aandachtsspanne is gecrasht

8 oktober 2025

Help, mijn aandachtsspanne is gecrasht! En die van mijn kinderen ook!

Ken je dat? Je zet een YouTube-filmpje op voor je kind, en nog voor de intro-muziek klaar is, roept er al iemand:
“Nee, volgende!”
En dan begint het grote zappen. Door filmpjes, door apps, door het leven.
 Alles moet nú leuk zijn. Nú interessant. En anders: weg ermee.

Ik zie het bij mijn kinderen, maar eerlijk is eerlijk, ik doe er zelf ook aan mee. Even scrollen op Instagram wordt al snel: “Meh… saai… te lang… oh, een kat met een zonnebril! JA!”

We zijn verwend geraakt. Door eindeloze keuzes, algoritmes die weten wat we willen vóórdat we het zelf weten, en een tempo waarin zelfs je brein af en toe achterover slaat.

Van geduld naar instant-behoeftebevrediging

We zijn gewend geraakt aan snel resultaat. Even een recept zoeken? Tik-tik-klaar. Wachten tot een serie uitkomt? Niet nodig: alles staat al klaar. Geen zin in iets? Hup, doorscrollen.
Kinderen groeien nu op met het idee dat alles direct beschikbaar is en dat het ook direct leuk moet zijn. Anders: next.
En dat heeft gevolgen. Voor hun aandacht. Voor ons geduld. Voor hoe we leren omgaan met verveling, teleurstelling, of dingen die tijd kosten.

En wat heeft dit met psychisch welzijn te maken?

Best veel, eigenlijk.
Want als we gewend zijn dat alles snel, makkelijk en leuk moet zijn, wordt het lastig als het leven dat even niet is.
 Een gesprek dat stroef loopt. Een taak waar je je doorheen moet ploegen. Een relatie die niet vanzelf soepel gaat.
We zijn het ontwend om dingen uit te zitten. Om ongemak te verdragen.
Maar juist daar zit vaak de groei. De diepgang. Het echte contact.

Wat kunnen we doen?
🧘 Verveling is niet de vijand

Laat je kinderen (en jezelf) af en toe gewoon even… niks doen. Zonder scherm, zonder prikkels. Dat is niet saai – dat is hersenonderhoud.
🐢 Vertraag bewust

Kies soms expres voor traag. Een boek zonder plaatjes. Een wandeling zonder podcast. Een spel dat meer dan 30 seconden duurt. Alles mag even sloom.
🧠 Train je aandachtsspier

Aandacht is als een spier. Je kunt ‘m trainen. Door focusoefeningen, mindfulness, of gewoon: iets afmaken wat níet meteen leuk is.
💬 Praat erover met je kinderen (en jezelf)

Hoe voelt het om ergens even geen zin in te hebben? En om tóch door te zetten? Wat levert dat op? Daar ontstaan mooie gesprekken van.

Tot slot
We leven in een wereld waarin we alles kunnen swipen, maar sommige dingen in het leven moet je gewoon uitzitten, doorvoelen of langzaam opbouwen.

Misschien is het goed als we onszelf (en onze kinderen) weer een beetje vervelen.
 Niet alles hoeft leuk, snel of perfect.
 Soms is even wachten precies wat je nodig hebt.

Geschreven door: Tharys van Deijzen, MSc.